Wiersze te stanowią przykład jak bardzo mogą się różnić między sobą tłumaczenia tego samego utworu. Na końcu został podany rownież oryginał i inne wersje językowe.
Stanisław Barańczak:
DZIABERLIADA
Brzdeśniało już; ślimonne prztowie
Wyrło i warło się w gulbieży;
Zmimszałe ćwiły borogowie
I rcie grdypały z mrzerzy.
"O, strzeż się, synu, Dziaberlaka!
Łap pazurzastych, zębnej paszczy!
Omiń Dziupdziupa, złego ptaka,
Z którym się Brutrwiel piastrzy!"
A on jął w garść worpalny miecz:
Nim wroga wdepczę w grzębrną krumać,
Chcę tu, gdzie szum, wsród drzew Tumtum
Stać parę chwil i dumać.
Lecz gdy tak tonie w dumań głąpie,
Dziaberlak płomienistooki
Z dala przez gąszcze tulżyć tąpie,
Brdli, bierze się pod boki!
Ba-bach! Ba-bach! I rach, i ciach
Worpalny brzeszczot cielsko ciachnął!
A on wziął łeb i poprzez step
W powrotny szlak się szlachnął.
"Tyżeś więc ubił Dziaberlaka?
Pójdz, chłopcze, chlubo jazd i piechot,
Objąć się daj ! Ho-hej ! Ha-haj!",
Rżał rupertyczny rechot.
Brzdeśniało już; ślimonne prztowie
Wyrło i warło się w gulbieży;
Zmimszałe ćwiły borogowie
I rcie grdypały z mrzerzy.
Maciej Slomczyński:
DZABBERSMOK
Było smaszno, a jaszmije smukwijne
Świdrokrętnie na zegwniku wężały,
Peliczaple stały smutcholijne
I zbłąkinie rykoświstąkały.
"Ach, Dżabbersmoka strzeż się, strzeż!
Szponow jak kły i tnących szczęk!
Drżyj, gdy nadpełga Banderzwierz
Lub Dżubdżub ptakojęk!"
W dłoń ujął migbłystalny miecz,
Za swym pogromnym wrogiem mknie...
Stłumiwszy gniew, wśród Tumtum drzew
W zadumie ukrył się.
Gdy w czarsmutśleniu cichym stał,
Płomiennooki Dżabbersmok
Zagrzmudnił pośród srożnych skał,
Sapgulcząc poprzez mrok!
Raz-dwa! Raz-dwa! I ciach! I ciach!
Miecz migbłystalny świstotnie!
Leb uciął mu, wziął i co tchu
Galumfująco mknie.
"Cudobry mój; uścisnij mnie,
Gdy Dżabbersmoka ściął twój cios!
O wielny dniu! Kalej! Kalu!"
Śmieselił się rad w głos.
Było smaszno, a jaszmije smukwijne
Świdrokrętnie na zegwniku wężały,
Peliczaple stały smutcholijne
I zbłąkinie rykoświstąkały.
Robert Stiller:
ŻABROŁAKI
Był czas mrusztławy, ślibkie skrątwy
Na wałzach wiercząc świrypły,
A mizgłe do cna borogłatwy
I zdomne świszczury zgrzypły.
"Mój synu, Żabrołaka się strzeż
Co szponem drze, w paszcz chapa!
I dziubdziuba sie bój! Zgroźliwego też
Unikaj Bandrochłapa!"
Swój miecz żarłacki jąwszy w dłoń,
Na wrażych śmiardłków żarty
Szedł w noc, trwał w dzień o pampamu pień
W rychliwych myślach wsparty.
A w myślach onych trwiąc, czuj duch!
Żabrołak z płogniem w oku
Świszłap! i brnie przez tolszczy pnie
I grzbyka nań w pokroku.
Raz, dwa! Raz, dwa! Rąb, klingo zła,
Żarłacka, opak zbrodom!
Na smierć go w ziem! I zrąbł, i z łbem
Pogalopysznił do dom.
"Tyś Żabrołaka zrąbł? Pójdz, pójdz,
Promieńcze, w me objęcia!"
O, świękny dniu! Wycz hej! Wycz hu!
Krztuchotał do dziecięcia.
Był czas mrusztławy, ślibkie skrątwy
Na wałzach wiercząc świrypły,
A mizgłe do cna borogłatwy
I zdomne świszczury zgrzypły.
Janusz Korwin-Mikke:
ŻABROŁAK
Błyszniało - szlisgich hopuch świr
Tęczując w kałdach świtrzem wre,
Mizgłupny był borolągw hyr,
Chrząszczury wlizły młe.
"Żabrołak kąsa chwytem szczęk
- mój synu - szponów cięc się strzeż!
Dziabdziaba bój się! Budzi lęk
Bandaper, skroźny zwierz!"
Żarłacny miecz wziął w dłoń i wciąż
Człowroga tropem dążył wraz
Aż skrywszy się, gdzie Tumtumu pnie,
Zadumał jakiś czas.
Wtem jak w uffnieniu myśli wstal:
Żabrołak z płogniem w oku wżdy
Przez tłuszczy gwiszcząc drze się zwał,
Burklotem idąc grzmi!
Raz-dwa! Raz-dwa! Na wskroś! Na wskroś!
Żarłacny miecz tnie ściachu-ciach!
Gdy ścierwem legł, wziął jego łeb
W dom galopyszniąc gna!
" Tyś żabrołaka zrąbł! Pójdź zaś
W ramiona me promieńcze cny!
O chwielbny dniu! Hej-ho! Hej-lu!"
Chichrypiał rad przez łzy.
Błyszniało - szlisgich hopuch świr
Tęczując w kałdach świtrzem wre,
Mizgłupny był borolągw hyr,
Chrząszczury wlizły młe.
I wreszcie oryginał:
JABBERWOCKY
`Twas brillig, and the slithy toves
Did gyre and gimble in the wabe;
All mimsy were the borogoves,
And the mome raths outgrabe.
`Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jujub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!'
He took his vorpal sword in hand:
Long time the manxome foe he sought --
So rested he by the Tumtum gree,
And stood awhile in thought.
And as in uffish thought he stood,
The Jabberwock, with eyes of flame,
Came whiffling through the tulgey wook,
And burbled as it came!
One, two! One, two! And through and through
The vorpal blade went snicker-snack!
He left it dead, and with its head
He went galumphing back.
`And has thou slain the Jabberwock?
Come to my arms, my beamish boy!
O frabjous day! Calloh! Callay!
He chortled in his joy.
`Twas brillig, and the slithy toves
Did gyre and gimble in the wabe;
All mimsy were the borogoves,
And the mome raths outgrabe.
Wersja francuska:
LE JASEROQUE
Il brilgue: les tôves lubricilleux
Se gyrent en vrillant dans le guave.
Enmîmés sont les gougebosqueux
Et le mômerade horsgrave.
"Garde-toi du Jaseroque, mon fils!
La gueule qui mord; la griffe qui prend!
Garde-toi de l'oiseau Jube, évite
Le frumieux Band-a-prend!"
Son glaive vorpal en main il va-
T-a la recherche du fauve manscant;
Puis arrivé a l'arbre Té-Té,
Il y reste, réfléchissant.
Pendant qu'il pense, tout uffusé,
Le Jaseroque, a l'oeil flambant,
Vient siblant par le bois tullegeais,
Et burbule en venant.
Un deux, un deux, par le milieu,
Le glaive vorpal fait pat-a-pan!
La bete défaite, avec sa tete,
Il rentre gallomphant.
"As-tu tué le Jaseroque?
Viens a mon coeur, fils rayonnais!
Ô Jour frabbejeais! Calleau! Callai!"
Il cortule dans sa joie.
Il brilgue: les tôves lubricilleux
Se gyrent en vrillant dans le guave.
Enmîmés sont les gougebosqueux
Et le mômerade horsgrave.
(F. L. Warrin, 1931)
Inna wersja francuska:
LE BERDOUILLEUX
Il était ardille et les glisseux torves
Gyraient et gamblaient sur la plade
Tout dodegoutants étaient les borororves
Les chonverts grougroussaient la nomade.
ŤAttention au Berdouilleux, mon fils!
Ses crocs sont aigus et ses griffes pointues
Attention a l'oiseau Jubjub, éfisse
Le trop croacieux Barbentue.ť
Il saisit d'une main son épée vorpale
Et longtemps, longtemps il chercha l'ennemi.
Puis sous l'arbre Tumtum, il s'allongea tout pâle
Pour mieux réfléchir, a l'abri il se mit.
Et tandis qu'ainsi, il gisait tout penseur,
Le Berdouilleux, des flammes dans les yeux,
Soufflichait a travers le bouillage en pleurs
Et gabardouillait son chemin comme un preux.
Un, deux! Un, deux! Et vlan, et vlan!
L'épée vorpale lui traversa les flancs
De part en part. Il lui coupa la tete
Et partit en courant vers le lieu de la fete.
"L'as-tu bien trucidé, cet affreux Berdouilleux!
Viens dans mes bras, mon fils tres glorieux!
O quel jour rayonneux! Aie, aie, aieux!"
Brâlait le vieux tant il était gayeux.
Il était ardille et les glisseux torves
Gyraient et gamblaient sur la plade
Tout dodegoutants étaient les borororves
Les chonverts grougroussaient la nomade.
(A. Bay, an edition of 1985)
Wersja niemiecka:
DER JAMMERWOCH
Es brillig war. Die schlichte Toven
Wirrten und wimmelten in Waben;
Und aller-mu"msige Burggoven
Die mohmen Rä"th' ausgraben.
"Bewahre doch vor Jammerwoch!
Die Zähne knirschen, Krallen kratzen!
Bewahr' vor Jubjub-Vogel, vor
Frumiösen Banderschntzchen!"
Er griff sein vorpals Schwertchen zu,
Er suchte lang das manchsan' Ding;
Dann, stehend unterm Tumtum Baum,
Er an-zu-denken-fing.
Als stand er tief in Andacht auf,
Des Jammerwochen's Augen-feuer
Durch tulgen Wald mit Wiffek kam
Ein burbelnd Ungeheuer!
Eins, Zwei! Eins, Zwei! Und durch und durch
Sein vorpals Schwert zerschnifer-schnück,
Da blieb es todt! Er, Kopf in Hand,
Geläumfig zog zurück.
"Und schlugst Du ja den Jammerwoch?
Umarme mich, mien Böhm'sches Kind!
O Freuden-Tag! O Halloo-Schlag!"
Er schortelt froh-gesinnt.
Es brillig war. Die schlichte Toven
Wirrten und wimmelten in Waben;
Und aller-mümsige Burggoven
Die mohmen Räth' ausgraben.
(R. Scott, 1872)
Inna wersja niemiecka:
BRABBELBACK
Es sunnte Gold, und Molch und Lurch
krawallten 'rum im grünen Kreis,
den Flattrings ging es durch und durch,
sie quiepsten wie die Quiekedeis.
"Nimm dich in acht vorm Brabbelback,
mein Sohn! Er beißt, wenn er dich packt.
Reiß aus, reiß aus vorm Sabbelschnack,
vorm Jubjub, der dich zwickt und zwackt!"
Er aber schwuchtelt mit dem Schwert,
trabaust dem Unhold hinterdrein.
Doch beim Tumtumbaum macht er kehrt
und grübelt: Wo, wo mag er sein?
Und während er so duselnd stand,
kam feuerfauchend Brabbelback
quer durch den Dusterwald gerannt,
der Brabbelback, der Sabbelschnack!
Komm 'ran, komm 'ran! Und schwipp und schwapp
haut er das Schwert ihm ins Genick,
der Unhold fiel, sein Kopf war ab,
der Held kam mit dem Kopf zurück.
"Ermurkst hast du den Brabbelback!
Umarmen wird man dich zu Haus!
Callu, callei! Mit Sabbelschnack"
und seinem Tratschen ist es aus!
Es sunnte Gold, und Molch und Lurch
krawallten 'rum im grünen Kreis,
den Flattrings ging es durch und durch,
sie quiepsten wie die Quiekedeis.
(L. & M. Remane/, an edition of 1976)
A tu wersja japońska:
W standardzie JIS-old (do zastosowania w programie korzystającym z tego standartu
kodowania - lepiej pobrać plik z kodu źródłowego, bo widzę, że przeglądarka źle to pokazuje),
a tu w pliku graficznym GIF.
$@$"$V$j$0$l$-$?$j$F$L$k$?$+$J$k$H$J$2$i(J
$@A08eIa3Q$KE>$7?m(J$@$7$1$j(J
$@$$$H$b$+$h$o$l$J$j$7$O$\$m$0$m$2$i(J
$@$($G$?$k$H$s$8$i$[$7$c$:$j$1$j(J
$@!V
$@B);R$O$^$-$l$b$J$.$J7u$r
$@$=$7$F$`$+$C$]$$(J$@;W$$$KD@$_$D$DPJ$`$H$-!"(J
$@$($$%C!"$*!<%C!*$($$%C!"$*!<%C!*$0$5$j!"$^$?$0$5$j(J
$@!V$9$k$H$*$^$($,
Buririggu datta. Soshite suraivi na to-v ga
"Jabawo-ku to iu kaijuu ni ki o tsukete
Voruporu no tsurugi wo soubi shite
Affisshu sou ni omotte
Ichido, Nido! Ichido, Nido! Kitta, kitta!
"Hontou ni Jabawo-ku o taoshita no ka?!
Buririggu datta. Soshite suraivi na to-v ga
$@2g$`$-=P$7$F3z$_$D$/$>!"D^$`$-=P$7$F=1$$$/$k$>!*(J
$@
$@$?$1$`$j$/$k$&HZBL@4Fa%CCW$K$c6a$E$/$J!*!W(J
$@$+$/$F7F$$$?$k$O%\%m%m%s
$@$+$N
$@$=$7(J$@$FGM$V$j$KGM$V$j$?$j!*(J
$@$^$-$l$b$J$.$J?O$N$-$lL#(J$@$^$.$l$J$7!*(J
$@;SBG4~$j!"$=$N
$@$"$"!"E7@2$J$k$>!*$^$4$H$8$c$>!*$a$4$H$8$c$>!*!W(J
$@$M$4$H$/>P$&4?4n$N$=$N@
$@$"$V$j$0$l$-$?$j$F$L$k$?$+$J$k$H$J$2$i(J
$@A08eIa3Q$KE>$7?m$7$1$j(J
$@$$$H$b$+(J$@$h$o$l$J$j$7$O$\$m$0$m$2$i(J
$@$($G$?$k$H$s$8$i$[$7$c$:$j$1$j(J
Transkrypcja na romaji (Andrew Thompson):
Jabawo-ku
We-bu ni jairu shite jimburu shita
Baroguro-bu wa totemo mimuji de
Mo-mu rasu ga autogure-bu shita.
Kamitsuku ago ni, hittakuru tsume ni
Jabujabu no tori to iu kaijuu ni ki o tsukete
Furu-miasu na Ba-ndasnatchi o sakeru no da!"
Nagai aida ni ano mankusomu na teki o sagashite kara
Tamutamu no ki no shita ni yasunde
chotto tatte omotta
Honoo no you na me no Jabawo-ku ga
Tarugi na shinrin ni wiffuru shite kite
Ugoki nagara ba-buru shita!
Voruporu no tsurugi ga sunika sunaka shita!
Shini mama ni shiteoite atama o te ni irete
Garanfu shite kaeta.
Somo bi-mishu na ko yo! Watashi no ude ni!
O, Furabujasu na hi da yo! Karu-! Kare-!"
To yorokobi ni yobidashita.
We-bu ni jairu shite jimburu shita
Baroguro-bu wa totemo mimuji de
Mo-mu rasu ga autogure-bu shita.
